Zwanger zijn en bevallen tijdens de coronatijd. Zonder corona kan dat al spannend en stressvol zijn, maar in deze bijzondere tijd moet je van goede huize komen om er ontspannen en hoopvol bij te blijven. Mijn bevalling staat ook voor de deur. Hoe ontspan ik tijdens de laatste loodjes en bereid ik me voor op een bevalling in coronatijd?

Zwanger zijn:

Gelukkig is dit niet mijn eerste zwangerschap en bevalling, dat scheelt al een paar slokken op de spreekwoordelijke borrel. En hoewel het met een peuter en kleuter thuis best druk is en daardoor lichamelijk zwaarder dan de eerdere zwangerschappen. Geeft die afleiding met de kinderen gek genoeg ook wel weer rust. Ik heb geen tijd om me continu zorgen te maken over alles wat er fout kan gaan. Of daarbij lekker door te fantaseren over allerlei doemscenario`s (die toch niet zullen spelen, maar wel stress opleveren).
Ik heb inmiddels ervaring genoeg met zwanger zijn dat ik me niet meer zo druk maak om alle kleine veranderingen die in de loop van de maanden optreden (hormonen, baby voelen, gewicht, kwaaltjes enz.). Zo lang ik blijf ademen en genoeg eet, drink en slaap, bouwt die baby zichzelf wel zo`n beetje. Dat is dan wel weer het fijne van zo`n inpandige baby, met relatief `minimale` inspanning een maximale uitkomst 😉

Focus op mezelf en gezin:

Tot zo ver dus eigenlijk niet te veel extra stress.
De beste en veiligste plek voor de baby is voorlopig nog in mijn buik en zo lang ik gezond blijf en niet ziek word, is er eigenlijk ook niks aan de hand. En dat vertel ik mezelf dan ook regelmatig. NU gaat het goed, oké dan kunnen we weer verder. Natuurlijk zijn er momenten waarop toch allerlei doemscenario`s opwellen, maar ook daar probeer ik niet te veel op in te gaan, want dan ga ik de angst achterna en dat voegt niks positiefs toe. Ik doe nu zoveel als ik kan om te zorgen dat mijn gezin veilig en gezond blijft We blijven zo veel mogelijk thuis, beperken winkelbezoek en dan ook zonder kinderen, hebben zeer beperkte sociale contacten en verder zorgen we dat het huishouden draait, elke dag even naar buiten (tuin of wandeling) en zo relaxed mogelijk de dag doorkomen. En dat gaat in de loop van de weken gelukkig steeds beter. Mochten we toch ziek worden, dan zien we dan wel hoe dat gaat.

Benieuwd hoe mijn laatste zwangerschap is verlopen?              
Lees ook: De laatste zwangerschap: afscheid van een bijzondere periode

Voorbereiden op bevallen:

Aan het begin van de coronatijd kwamen er berichten langs over nieuwe maatregelen rondom bevallen die (naar mijn idee) vooral aangaven wat er allemaal niet meer kan/mag. In de spanning van die nieuwe situatie heb ik daar van alles over gelezen en zo werd ik toch meegezogen in de trieste scenario`s die geschetst werden. Ik zag mezelf al terecht komen in het ziekenhuis en daar moederziel alleen moeten bevallen met een stel aliens (verloskundige/verpleging onherkenbaar door de volledige verpakking) naast me. Zoiets zou geen moeder en baby moeten mogen ervaren naar mijn idee.
Gelukkig had ik snel daarop een (telefonische) afspraak met mijn verloskundige waarbij ik dat scenario en mijn angsten daarbij geschetst heb. We hebben goed besproken wat op dat moment haar beperkingen waren tijdens de bevalling (o.a. 1,5 meter afstand houden en beschermende kleding dragen). We kwamen tot de conclusie dat wat zij op dat moment zou kunnen bieden eigenlijk wel goed te rijmen viel met mijn wensen. Ik ga voor een hands-off thuisbevalling in bad en daarbij wil ik zo min mogelijk poespas en gedoe aan mijn lijf dus dat komt goed uit. Zij kan lekker beneden op gepaste afstand op haar handen zitten en ik doe boven het werk. Goed geregeld.
Over mijn doemscenario waren we het ook eens: pas als het echt niet anders kan en ik doodziek ben en medische hulp nodig heb, ga ik naar het ziekenhuis en anders blijf ik veilig thuis. Dat idee gaf en geeft me veel rust en zo kan ik me ook meer gaan focussen op wat ik wel wil.

Benieuwd naar het verschil tussen een hands on- en hands off- bevalling?
Lees dan: van De Kritische Verloskundige: Hands off of Hands on?

Wil je meer lezen over bevallen tijdens coronatijd? Lees ook:
Annemiek Verbeek voor Kiind: Wat je moet weten over bevallen tijdens de corona-tijd
Nelleke Bos voor Kiind: Bevallen op anderhalve meter afstand

Wat wil ik dan?

Tja, wat wil ik dan eigenlijk? Wat neem ik mee uit mijn vorige bevallingen en wat wil ik anders doen?
Het gevoel wat met elke bevalling sterker is geworden, is dat ik steeds meer naar mezelf wil luisteren en zelf meer wil doen. Ik wil:

  • vertrouwen hebben in mezelf en mijn lichaam (wat niet betekent dat ik dat ook gelijk heb, dit is een lange termijnklusje). Mijn lijf is hier voor gemaakt en weet precies wat het moet doen, `hoofd uit` en `lichaam aan` tijdens de bevalling is de bedoeling,
  • tijdens de bevalling zelf aangeven wanneer ik steun of controles nodig vind,
  • de vrijheid hebben om mijn kinderen aanwezig te laten zijn, als ze dat zelf willen,
  • tijdens de geboorte zelf mijn baby aanpakken en geboren laten worden (kicke!),
  • op mijn moment ontdekken of ik een zoon of dochter heb gekregen (kers op de taart van de bevalling),
  • wachten tot de placenta vanzelf geboren wordt en deze uit laten kloppen en misschien wel aan de baby laten zitten tot zo lang het goed voelt of hij er zelf af valt,
  • 6 weken rust voor mezelf aanhouden. Zo kan ik goed herstellen en alle tijd aan mijn baby besteden voor een gezamenlijke goede start.

Zie je als een berg op tegen je bevalling?
Lees dan: 3 Life Saving Tips voor tijdens je bevalling

Vind jij toucheren ook niet fijn?
Lees dan: Alternatieven voor toucheren tijdens je bevalling

Wat wil ik dan anders doen dan de vorige keren (1x thuis, 1x inleiding)?

Eigenlijk alles wat er veelal `normaal` gevonden wordt bij een bevalling;

  • veel controles en metingen die me uit mijn bubbel halen en mijn bewegingsruimte beperken,
  • vanuit risico en angst denken en handelen, deze angsten van anderen bij hen laten (moeilijk!),
  • onder tijdsdruk moeten presteren, anders wordt er ingegrepen,
  • op commando persen,
  • standaard een oxcitocineprik na de bevalling om de placenta eerder geboren te laten worden.

Naar mijn idee niet echt rare dingen om niet meer te willen. Daarom is het ook zo belangrijk dat ik met de hulp van manlief echt op mezelf kan varen. Daarbij bijgestaan door onze verloskundige met haar kunde en ervaring.

Zoek je waardevolle informatie voor je (beval)partner?
Lees dan de columns van Jeroen de Jong (De Praktijkvader) voor Kiind:
– De voordelen van thuis bevallen – info van een vader aan vaders
– Bevallen voor vaders – je doet er toe
Lees ook de columns van Nelleke Bos voor Kiind:
– Samen bevallen – als vader doe je het nooit goed (spoiler: welles!)
– Waarom vaders belangrijk zijn bij de bevalling

En nu?

Inmiddels worden de leefregels in onze samenleving langzaamaan weer wat ruimer en menselijker. En daarbij ook de regels en protocollen rondom bevallen. Dat geeft weer wat lucht en hoop voor de toekomst. Hoe dit verhaal af zal lopen, is nog even afwachten. Heel fijn, kan ik nog oefenen met vertrouwen op mezelf.

Wat zijn jouw ervaringen met geboortezorg en protocollen tijdens coronatijd? Wat kan er niet meer en wat kan er nog wel naar jouw wens? Deel het in een reactie.